Slaapwandelen. Ik heb het in mijn vroege jeugd ook gedaan: dan slaapwandelde ik de trap af, ging de kamer met de tv binnen, en werd ik wakker met Bonanza. Een kwartier later ging ik, geholpen door mijn moeder (‘Doe nu maar niet zo raar meer, jongen’) weer naar bed. Mijn vader giechelde alleen maar wat.
Ik heb later gevraagd aan mijn moeder hoe dat nu ging. Ze zei: ‘We hoorden je de trap voorzichtig afkomen, en toen stond je een minuut of tien aan die deur te morrelen, voordat die open ging, en daar stond je. Dus ik ging naar je toe en maakte je gewoon wakker.’
Hoe maakte je me wakker, moeder? ‘Nou, ik sloeg je gewoon op je wangen.’
Dit was een opvoedkundig advies, jonge ouders. Zo moet het dus.
Door deze ervaringen weet ik dat een moordenaar niet in slapende toestand zijn schoonmoeder of zijn geliefde of wie ook kan vermoorden. Daar was net een programma over op National Geographic, waar ze ook lieten zien dat een kerel twintig kilometer in zijn auto reed, stoplichten gehoorzaamde enzovoorts, en vervolgens zijn schoonmoeder vermoordde, met ik weet niet hoeveel geweld.
Uiteraard gebeurde dat in Amerika, waar je het gebrekkige systeem van jury-rechtspraak hebt. Laat ons bidden dat wij dat systeem nooit zullen invoeren.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten